Adaptacja dziecka w przedszkolu

Rady dla Rodziców

 

            

 

 

Pierwsze dni w przedszkolu- jak pomóc swoim dzieciom?

Pozostawienie dziecka w przedszkolu to moment w życiu rodziców, gdy doświadczają przerażenia swoich pociech. Zrozpaczone i płaczące maluchy błagają bliskich wzruszającymi stwierdzeniami : „Mamo, wróć, nie zostawiaj mnie, nie chcę tu być”. Rodzice ocierając łzy, swoje i dziecka wychodzą, nasłuchując czy dziecko się uspokaja i ze zgrozą stwierdzają, że kolejne 10 minut płacze.

To trudny moment dla wszystkich- przedszkolaków, rodziców, nauczycieli.

Niestety trudnych chwil nie da się uniknąć.

A wygląda to przeważnie tak: wtulone w mamę dziecko próbuje ją przy sobie zatrzymać, a mama przecież go nie odepchnie , nie ucieknie przed nim. Mama często oczekuje, że nauczycielka od razu rozweseli smutnego malucha. Natomiast maluch ma nadzieję, że ta obca pani nie będzie się do niego zbliżać.

 

Nie mamy wpływu na wrażliwość dziecka, ale możemy udzielić rodzicom kilku wskazówek:

1. Przygotujcie dziecko do rozstania z Wami.

2. Dziecko powinno wejść do sali na własnych nogach- „wyrywanie malca z objęć mamy” to nieprzyjemny moment dla rodzica i nauczyciela.

3. Nie przeciągajcie rozstania, umówcie się na sposób pożegnania np. buziak, piąteczka, przytulas.

4. Zadbajcie o swój uśmiech i radosny głos, spokój i ciepłe słowa. Żal i strach w głosie rodzica – to gwarancja strachu u dziecka.

5. Nie zabierajcie dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu- jeśli zrobicie to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wymusić wszystko.

6. Dotrzymujcie składanych obietnic np. przyjdę po ciebie po obiedzie, po przedszkolu pójdziemy na spacer, itp.

7. Czas pobytu w przedszkolu nie powinien być długi. Jeśli to możliwe w pierwszych dniach odbierajcie dzieci wcześniej, potem stopniowo zwiększajcie czas pobytu w przedszkolu.

8. Pamiętajcie: żegnajcie i witajcie swoje dziecko zawsze z uśmiechem.

Okres adaptacji jest trudny, ale nie stanowi nic, czego nauczycielka przedszkola miałaby nie dać rady przezwyciężyć. Kiedy minie Państwa dzieci z radością będą witały swoje panie, kolegów i ulubione zabawki.

Wiemy, że powierzają nam Państwo swój największy SKARB.

Będziemy się o NIEGO troszczyć.

 

 

Jak stymulować mowę dziecka?-praktyczne rady dla Rodziców.
 

1. Wykonuj z dzieckiem ćwiczenia oddechowe utrwalające prawidłowy sposób oddychania.

Pamiętaj, żeby pomieszczenie było przewietrzone. Wybierz jedno lub dwa ćwiczenia i wykonaj je jeden raz. Ćwiczeń oddechowych nie może być zbyt wiele, aby u dziecka nie doszło do zawrotów głowy.

2. Wykonuj z dzieckiem ćwiczenia usprawniające pracę narządów artykulacyjnych oparte o zabawy fonacyjne i artykulacyjne.

Przykłady:

Kotek mruczy – mmmmm, ziewa (naśladowanie ziewania)

Wąż syczy – sssssss

Pszczoła bzyczy – bzz bzz 

Kląskanie językiem jak konik

Parskanie wargami jak samochód itp.

3. Naśladujcie odgłosy otoczenia:

Szum wiatru, odkurzacza, odgłosy wydawane przez zwierzęta (np. be be, mu mu, pi pi), warkot silnika samochodu, alarm przejeżdżającej straży pożarnej, zasłyszaną melodię (można ją odtworzyć śpiewając lalala) itp.

4. Pokazuj dziecku różne przedmioty i nazywaj je.

Powinny to być przedmioty codziennego użytku, z którymi dziecko często ma kontakt, np. zabawki, jedzenie, ubrania.

5. Oglądajcie wspólnie obrazki.

Opowiadaj dziecku co się na nich znajduje, wskazuj na różne przedmioty, opisuj je, nazywaj. Prowokuj także dziecko do mówienia poprzez proste pytania: Gdzie jest miś? Kto to? Jaki ma kolor? Jest smutny, czy wesoły? Mały czy duży? Itp.

6. Zachęcaj dziecko do udziału w codziennych czynnościach. Opowiadaj o tym, co robicie.

Mama je jabłko. Jabłko jest czerwone i słodkie. Zobacz.

Teraz założymy sweter. Sweter jest zielony i miękki. Ma guziki.

To jest dom. Dom jest duży. Ma okna.

Umyj zęby. Gdzie masz zęby? Pokaż.

Ważne żeby zdania nie były zbyt skomplikowane, a słownictwo bliskie dziecku.

7. Czytaj dziecku.

Warto poświęcić choćby 15-30 min dziennie na przeczytanie dziecku bajeczki. To nie tylko rozwija wyobraźnię, lecz także poszerza zasób słownictwa, uczy koncentracji uwagi i daje dziecku poczucie bliskości.

8. Dbaj o poprawność swoich wypowiedzi. Pamiętaj, że dziecko naśladuje właśnie Ciebie!

Nie posługuj się językiem dziecka. Nie spieszczaj nadmiernie form. Nie nazywaj przedmiotów, czynności lub osób w taki sam sposób jak dziecko.

9. Ucz dziecko piosenek, wierszyków, rymowanek czy wyliczanek.

Piosenki, wierszyki i wyliczanki rymują się, a dzięki swej melodyjności są łatwe do przyswojenia. Zacznij od krótkich, nawet dwuwersowych form, by z czasem przechodzić do dłuższych.